De tweede ochtend in Hong Kong hebben we onze paspoorten gekozen met onze nieuwe Chinese visa! De stickers van twee pagina’s zijn de 80e stempel op onze paspoorten markeren, evenals dat is gewoon van deze reis! Onze paspoorten van onze laatste reis zijn verlopen, zodat ze ergens zijn weggepakt. Kijkend naar onze paspoorten is nu terugkijken op bijna 16 maanden van uitgebreide en opwindende, geweldige en frustrerende, ongelooflijke en verbazingwekkende reizen. Pure reizen.
We hebben er elke minuut van gewerkt en het is nog niet voorbij. Die kleine Chinese Visa -sticker herinnert ons eraan dat er nog een land is, nog een maand en nog veel meer ervaringen nog te krijgen voordat we onze manier van leven wijzigen en ons leven in het buitenland beginnen. Vóór China moesten we nog steeds Hong Kong naar boven komen, dus besloten we naar Lantau Island te gaan om de grootste zittende bronzen Boeddha ter wereld te inspecteren.
We hebben nu veel Boeddha’s gezien in onze tijd, we hebben de hoogste Boeddha, de grootste vergulde Boeddha, de grootste liggende Boeddha gezien … Zowat alle Boeddha die we aankan. We begrijpen Boeddha zo goed dat we hem een bijnaam hebben gegeven, we bellen hem Boods. Hoogstwaarschijnlijk een bijnaam waar de monniken niet van zouden staan, maar hebben ze echter alle grootste Boeddha’s gezien en hem begrijpen zoals wij? Onwaarschijnlijk. We namen de ongelooflijk effectieve metrolijn opnieuw, dit keer rond alle methode naar Lantau Island.
Toegang tot het klooster en Boeddha
Toen we op het eiland kwamen, deed het ook het slechte weer. Het lijkt de laatste tijd bij ons te voldoen, maar het stoorde ons nu niet meer. Zonder de wolken omslag zou het lopen door de stad zo goed heet zijn, dus we waarderen de wolken zolang ze niet op ons regenen. Dat is wat ze begonnen te doen toen we dicht bij de enorme bronzen boods kwamen. Gelukkig toen we de top van de 100 of zo trappen bereikten om Boeddha te bereiken, gingen de wolken uit elkaar en de regen bleven op, net lang voldoende voor ons om een paar foto’s te krijgen. Hoewel we in onze tijd veel goederen hebben gezien, was dit nog steeds indrukwekkend. Zittend bovenop een serene en rustige heuvel met uitzicht op een uitgestrekte vallei en een zorgvuldig gesneden klooster, het enige dat van de ervaring wegnam, waren de Chinese tourgroepen.
De trap is net zoveel als de enorme bronzen Boeddha
Uitzicht op het klooster uit Boeddha … Regenwolken die boven het hoofd opduiken
zittende Boeddha
Boeddha’s gezicht
Toen we de enorme bronzen Boeddha verlieten, zag een van de gidsen ons zonder een groep en moest hebben aangenomen dat we verloren waren en bang waren. Ze haastte zich naar ons en riep in een luid, komisch accent dat we naar de Kung Fu Monk Show moesten gaan. We ontdekten dat de botten van Boeddha voor het eerst in verschillende jaren naar Hong Kong zijn getransporteerd, dus om het klooster te vieren dat hun technieken heeft getoond.
We gingen in de verwachting van een aantal cheesy nep Kung Fu -show, maar het werd spectaculair! Het was een mix tussen Cirque de Soleil en het Karate -kind. Er waren een aantal ongelooflijke acrobatiek, sommige wapenpresentaties en jongens braken stalen balken op hun voorhoofd. Helemaal niet de Zen -omgeving die men zou verwachten bij het betreden van een boeddhistische tempel, hoe vermakelijk ook.
Chinese acrobaten
Tegen de tijd dat de show voorbij was, keerde de regen terug en kwamen we terug naar de bus en maakten onze methode terug naar Kowloon. Tegen de tijd dat we terug in de stad kwamen, was het zowel donker als tijd om de lichtshow te gaan bezoeken. De zuidkust van Kowloon Point over de Victoria Harbour naar de spectaculaire lichten van de skyline van Hong Kong. De routinematige lichten op de gebouwen waren voldoende om elk type stadsgewijs liefhebber te spannen, maar de Hong Kongers willen het graag opzetten met veel kleurveranderende LED’s.
De show was weggegaan met een aantal vervormde muziek die werd uitgeroeid door een excentrieke student. De echte trekking naar de locatie is de setting op de haven en zijn lange, geplaveide “Avenue of the Stars”, een Hong Kongers omgaan met Hollywood’s versie totaal met Bruce Lee en Jackie Chan; Hoewel we hun sterren niet konden ontdekken, omdat hun echte namen niets in de buurt van hun Amerikaanse zijn.
Uitzicht op Hong Kong Island op de Avenue of the Stars
Terugkijkend op Hong Kong Island ‘s nachts
Het schiereilandhotel bij het water
Al met al was Hong Kong GVerzuren. We houden van steden en dit was een van de grootste, schoonste, evenals georganiseerde steden waar we zijn geweest. Het heeft alles wat een persoon misschien ook nodig heeft, evenals meer, evenals de setting op het water biedt al zijn kusten een oogverblindend hoge kwaliteit die uniek is voor deze grootstedelijke archipel. Met zoveel eilanden hebben we absoluut alleen een voorliefde voor Hong Kong, maar omdat het zo’n belangrijke Oosterse overdrachtshub is, weet ik zeker dat we terug zullen zijn om meer te zien.
Like deze post? Pin het!
Disclaimer: Geiten On the Road is een Amazon -partner en ook een filiaal voor sommige andere retailers. Dit betekent dat we commissies maken als u op Links op onze blog klikt en bij aankoop van die retailers.